Op het ergste moment kon ik zelfs geen koffiekopje optillen

Ingrid Schuur werd met een corticosteroïdinjectie behandeld voor het syndroom van Morbus de Quervain aan de rechterhand. 

“Ik had een ontsteking van de pees, aan het verlengde van de duim. Die pees loopt door in de pols. De pees is waarschijnlijk langzaam, door overbelasting, gaan ontsteken. Op het ergste moment kon ik zelfs geen koffiekopje optillen. Ik kan best wat pijn verdragen, maar dit sloeg alles. Nooit gedacht dat je aan zoiets kleins, zoveel pijn kon beleven. Je doet veel met je duim. Tijdens de boodschappen, je haren wassen. Probeer je maar eens om te kleden, zonder de duim van je goede hand!”

Probeer je maar eens om te kleden, zonder de duim van je goede hand!

“Het duurde even voordat ik doorhad dat er echt iets mis was. Eerst heb ik zelf wat lopen dokteren. Online had ik een spalkje gekocht om mijn duim te ontlasten. Helaas werd het alleen maar erger. Via een kennis hoorde ik dat ik bij het Handencentrum terecht kon voor zulke klachten. Ik kon gewoon bellen en een afspraak maken. Dat ging vlot en makkelijk.”

“Dr. Kemler was erg zorgvuldig. Hij wist meteen waar het om ging, wat zou helpen, wat de opties waren en wat ik kon verwachten. We communiceerden op gelijkwaardige voet. Dat vind ik wel zo prettig. Hij was ook op de hoogte van recente studies en wist daardoor dat een spalkje niet zou helpen. Hij besloot meteen de corticosteroïdinjectie te zetten. Hij vertelde me dat de pijn eerst heviger zou worden, maar dat het daarna beter zou worden.

Ik kon gewoon bellen en een afspraak maken. Dat ging vlot en makkelijk. 

“Die pijn kwam inderdaad. Even dacht ik dat het niet goed was gegaan. Zo pijnlijk was het. Ik heb zelfs nog even gebeld naar Dr. Kemler, maar die verzekerde mij ervan dat het normaal was. Het was fijn dat ik dat tussendoor even kon checken. Die avond nam de pijn gelukkig alweer af.”

“Ik zou zeggen dat mijn duim nu voor ongeveer tachtig procent genezen is. De laatste week voelde ik wel weer wat pijn opkomen. Het is ook lastig deze plek niet opnieuw te belasten. Je gebruikt het dagelijks, continu. Als het over een paar weken nog niet over is, kan ik een nieuwe spuit krijgen. En als het dan nog niet over is, gaat de arts een sneetje zetten in de peesschede. Dat is de laatste optie. Daarmee is de kans groot dat het helemaal over gaat. Ik heb geleerd dat je handen een kostbaar bezit zijn. Je moet er je hele leven mee doen. Het is fijn dat daar specialistische zorg voor is.”